اهمیت و مشخصات ماهیان خاویاری

اهمیت و مشخصات ماهیان خاویاری

ماهیان خاویاری ماهیانی با عمر طولانی و دیر بلوغ با خصوصیات متمایزی مانند باله دمی هتروسرکال شبیه به کوسه ها و بدنی دراز و دوکی مانند با پوست صاف، بدون فلس و زره پوش با پنج ردیف استخوانی جانبی و دارای صفحات استخوانی (scutes) هستند .

اهمیت و مشخصات ماهیان خاویاری؛ گنجینه‌های آبی ارزشمند

ماهیان خاویاری ماهیانی با عمر طولانی و دیر بلوغ با خصوصیات متمایزی مانند باله دمی هتروسرکال شبیه به کوسه ها و بدنی دراز و دوکی مانند با پوست صاف، بدون فلس و زره پوش با پنج ردیف استخوانی جانبی و دارای صفحات استخوانی (scutes) هستند .چندین گونه می توانند کاملاً بزرگ رشد کنند و به طور معمول 2-3.5 متر (7-12 فوت) طول دارند. بزرگترین ماهیان خاویاری ثبت شده یک ماده بلوگا بود که در سال 1827 در دلتای ولگا به دام افتاد، به طول 7.2 متر (23 فوت 7 اینچ) و وزن 1571 کیلوگرم (3463 پوند). بیشتر ماهیان خاویاری تغذیه کننده های پایین دستی هستند و به سمت بالادست مهاجرت می کنند تا تخم ریزی کنند اما بیشتر عمر خود را در دلتای رودخانه ها و مصب ها می گذرانند. برخی از گونه‌ها منحصراً در محیط‌های آب شیرین زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر عمدتاً در محیط‌های دریایی نزدیک مناطق ساحلی زندگی می‌کنند و شناخته شده‌اند که به اقیانوس‌های باز می‌ روند.

اهمیت ماهیان خاویاری :

ماهیان خاویاری به خاطر گوشت، تخم ( خاویار )  و مثانه شنایشان ارزشمند هستند. گوشت آنها به صورت تازه یا دودی فروخته می شود. تخم ماهیان خاویاری که با نمک نگهداری می شود. با برداشتن توده‌های تخم‌ از ماهی تازه صید شده و با گذراندن آن‌ها به دقت از یک صفحه توری ریز تهیه می‌شود تا تخم‌ها جدا شوند و تکه‌های بافت و چربی اضافی خارج شود. در همان زمان، 4 تا 6 درصد نمک اضافه می شود تا تخم ها حفظ شوند و طعم آن ها به خوبی ظاهر شود. در ایران از بوراکس علاوه بر نمک استفاده می شود.خاویار تازه باید در دمای بین 32 تا 45 درجه فارنهایت (0 تا 7 درجه سانتیگراد) نگهداری شود زیرا به سرعت خراب می شود. برای نگهداری بهتر آن را پاستوریزه می کنند و جزء غذای کمیاب و معمولاً گران قیمت می باشد ، از غشای داخلی مثانه شنای ماهیان خاویاری برای ساختن شیشه ای استفاده می شود که شکل بسیار خالصی از ژلاتین است که برای مقاصد مختلف صنعتی استفاده می شود. بزرگترین صید تجاری ماهیان خاویاری در جنوب روسیه، اوکراین و ایران است، اگرچه این صنعت در ایالات متحده و اروپای غربی نیز ادامه دارد. 27 گونه ماهیان خاویاری وجود دارد که در رودخانه ها و دریاها در سراسر جهان یافت می شوند، که تعدادی از آنها در دریای خزر زندگی می‌کنند.  که با گذشت زمان در خطر انقراض قرار گرفتند و برای جلوگیری از این اتفاق، این محصولات در مزارع برای پروش قرار گرفتند. ماهیان پرورشی از لحاظ کیفیت و روند پرورش بسیار موقعیت خوبی دارند و بر اساس همین موضوع کیفیت خاویار آنها نیز خوب است .